Σχετικά με το θάνατο του Γιώργου Ζαντιώτη στο Βούπερταλ

Την Τρίτη, 2 Νοέμβρη 2021 πεθαίνει σε αστυνομικό τμήμα του Βούπερταλ, ο 24χρονος Γιώργος Ζαντιώτης κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Είχε προηγηθεί η βίαιη σύλληψη του από την αστυνομία. Η αδερφή του Γιώργου Ζαντιώτη ήταν μπροστά στη σύλληψη και τράβηξε ένα βίντεο που θυμίζει αρκετά το περιστατικό της δολοφονίας του Φλόιντ στις ΗΠΑ. Έπρεπε όμως να περάσουν 5 μέρες ώστε το βίντεο να ταξιδέψει από τη Γερμανία στην Ελλάδα και από εκεί ξανά πίσω στη Γερμανία προκειμένου οι αρχές να γνωστοποιήσουν το γεγονός, 6 μέρες μετά, κατηγορώντας όμως τον νεκρό, μετά τον θάνατό του. Ο Γιώργος Ζαντιώτης δεν είναι ο πρώτος μετανάστης που πεθαίνει ύστερα από την σύλληψη του από την αστυνομία του Βούπερταλ τα τελευταία χρόνια, αλλά ο τρίτος. Οι αρχές για ακόμα μια φορά αρνούνται να δώσουν την σορό του θύματος στην οικογένεια του και όπως φαίνεται είναι μια πάγια τακτική της αστυνομίας για να κρύψει τα όποια αποδεικτικά στοιχεία για τις πραγματικές αιτίες του θανάτου του. Η αστυνομία έχει ήδη χτίσει το δικό της αφήγημα. Ο 24χρονος ήταν ναρκομανής και επιθετικός. Το περιστατικό μεμωνομένο. Και όπως πάντα, η αστυνομία του Χάγκεν θα ερευνήσει τις τυχόν ευθύνες της αστυνομίας. Και επίσης όπως πάντα, η αστυνομία του Βούπερταλ θα διεξαγάγει σύντομα έρευνα εναντίον των συναδέλφων στο Χάγκεν. «Επειδή, όπως πάντα, το ένα χέρι πλένει και καλύπτει το άλλο» όπως γράφουν και όσοι-ες έχουν πάρει την πρωτοβουλία για την πορεία αύριο στις 06:00 pm (18:00) μπροστά από το City Arcaden (Alte Freiheit) στο Wuppertal – Elberfeld (Γερμανία, πολύ κοντά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό, Hbf)..

Κλείνοντας αυτό το σύντομο σχόλιο πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι οι σχέσεις της αστυνομίας με νεοναζιστικούς κύκλους δεν είναι μια νέα ιστορία, αντίθετα πολλές περιπτώσεις βρίσκουν την επιφάνεια, όπως κλειστά γκρουπ σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου ολόκληρα αστυνομικά τμήματα φαίνεται να εμπλέκονται με νεοναζιστικές οργανώσεις και κόμματα. Ζήτημα παραμένει και η σχέση κύκλων της αστυνομίας με το NSU 2.0 όπου δείχνει ότι οι σχέσεις κράτους και νεοναζιστικού παρακράτους δεν είναι μια ανούσια εξαίρεση. Δείχνει ότι το γερμανικό κράτος και μεγάλο κομμάτι αυτής της κοινωνίας παραμένει βαθιά ρατσιστικό και ότι ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε η λεγόμενη «αποναζιστικοποίηση» συνολικά. Σχετικά έχουμε γράψει και σε άλλα κείμενα στο παρελθόν. Τέλος δεν θα μπορούσε να μην προκαλεί συζήτηση η κινηματική απουσία της γερμανικής αριστεράς μετά τον θάνατο του Γιώργου Ζαντιώτη, αποδεικνύοντας ότι η ταξική οργάνωση και οι αυτόνομες δομές άμυνας των μεταναστών είναι ένας αναγκαίος μονόδρομος.

Κομμουνιστές-τριες με μνήμη στο Βερολίνο

Νοέμβρης 2021