8η Συνάντηση του Shades Magazine. Αθήνα 24 – 26 Φλεβάρη 2023
- Στοχασμοί πάνω στην Θεωρία, την Διαλεκτική, την Κριτική της Ιδεολογίας, την Οργάνωση και την Πράξη
Η υλιστική θεωρία δεν παρέχει στον πολιτικά δρώντα ούτε καν την παρηγοριά ότι θα έπρεπε κατ’ ανάγκην να φτάσει στο στόχο του. Δεν είναι μεταφυσική της ιστορίας, αλλά η μεταβαλλόμενη εικόνα του κόσμου, όπως αυτή εξελίσσεται σε συνάρτηση με την πρακτική προσπάθεια για την καλυτέρευσή του
Max Horkheimer
8η Συνάντηση του Shades Magazine. Αθήνα 24 – 26 Φλεβάρη 2023
– Στοχασμοί πάνω στην Θεωρία, την Διαλεκτική, την Κριτική της Ιδεολογίας, την Οργάνωση και την Πράξη
Σπίτι του όποιος μένει, όταν αρχίζει ο αγώνας κι αφήνει άλλους για την υπόθεσή του να παλέψουν, πρέπει να ξέρει (για να ‘ναι προετοιμασμένος) ότι όποιος δεν πήρε μέρος στον αγώνα την ήττα αναγκαστικά θα μοιραστεί στο τέλος. Και κάτι άλλο: ουδέποτε εν τέλει αποφεύγει τον αγώνα όποιος θέλει τον αγώνα ν’ αποφύγει- καθώς για του εχθρού του την υπόθεση θα ‘χει παλέψει όποιος για τη δική του δεν πάλεψε υπόθεση. Μπέρτολτ Μπρεχτ
Η 8η συνάντηση του εγχειρήματος σύμφωνα με τις συζητήσεις και τις ανοιχτές συναντήσεις της Σ.Ο έχει προγραμματιστεί να γίνει στην Αθήνα στις 24 με 26 Φλεβάρη. Η συνάντηση αυτή, είναι ένα ανοιχτό κάλεσμα σε φίλες και φίλους του εγχειρήματος, εκείνους και εκείνες που βρισκόμαστε σε επαφή και διάλογο όλο τον προηγούμενο καιρό. Είναι επίσης ένα κάλεσμα σε όλα τα άτομα που έχουν συμμετάσχει σε ομάδες μελέτης του εγχειρήματος, όπως για παράδειγμα, η ομάδα μελέτης στην Αθήνα με θέμα: το άλλο κομμουνιστικό κίνημα στο Μεσοπόλεμο, τον κόσμο που έχει συμμετάσχει σε εκδηλώσεις μας κοκ. Στην συνάντηση θα παρευρεθούν και σύντροφοι-σσες από άλλες περιοχές εντός και εκτός Ελλάδας.
Το Shades έχει περάσει διάφορα στάδια κρίσης και διεύρυνσης όλα αυτά τα χρόνια. Στόχος του από την αρχή είναι η διερεύνηση των δυνατοτήτων να ενισχυθεί μια υλιστική κριτική του υπάρχοντος, να χτιστεί αυτή η διαλεκτική μέθοδος ανάλυσης της πραγματικής ζωής σε μια περίοδο που η απουσία της θεωρίας μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Φαίνεται συνεχώς να παίρνει μια αναβολή η κάθε απόπειρα οργανωτικής και θεωρητικής ανασύνθεσης ενός ρεύματος που θα θέτει εκ νέου ερωτήματα αντί να δίνει ιδεολογικές απαντήσεις.
Η εστίαση του shades στο ζήτημα της επαναφοράς της Θεωρίας ως ένα κεντρικό ζήτημα στην ατζέντα δεν είναι μια ακόμα γενικολογία, αλλά αντίθετα παίρνει ένα τόσο κεντρικό ρόλο, γιατί η Θεωρία αποτελεί από μόνη της μια κύρια πηγή χειραφετικής πράξης. Δεν μπορεί να ανοίξει καμία συζήτηση για την οργάνωση χωρίς την κατάδυση στα βαθιά νερά της έρευνας, τον επανεξοπλισμό μας σε ζητήματα Θεωρίας. Από κοντά είναι και όλες οι προσπάθειες που γίνονται για μια αυτόνομη ιστορική έρευνα και επεξεργασία κατά κύριο λόγο κόντρα στα κεντρικά εθνικά αφηγήματα και την μυθολογία του αστικού κράτους που τείνει να ενσωματώνει ακόμα και φαινομενικά ριζοσπαστικούς χώρους.
Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμάμε το γεγονός σε ποια συγκυρία γράφονται όλα αυτά. Η καπιταλιστική κρίση, η κρίση της νεοτερικότητας εν γένει, δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστες τις δικές μας προσπάθειες. Είμαστε και εμείς κομμάτι από αυτή τη ολοποιητική σάρκα. Ωστόσο, η δική μας απόπειρα δεν ξεκινάει από το μηδέν. Όλα τα προηγούμενα χρόνια κάναμε πολλές συζητήσεις με στόχο την παραγωγή θέσεων, μιας θεωρητικής πυξίδας, ενός εργαλείου αναγκαίου για τον δικό μας προσανατολισμό, χωρίς όμως να κλείνουμε τον διάλογο με άλλες τάσεις και άτομα του ευρύτερου κοινωνικού ανταγωνισμού. Πάντα είχαμε ως προτεραιότητα το χτίσιμο συμπλεύσεων ή ευρύτερης επικοινωνίας και στη δράση και στη θεωρία. Αυτό το κείμενο, το ονομάσαμε “Θέσεις Εν κινήσει” ακριβώς για να τονίσουμε ότι δεν είναι ένα κείμενο παγιωμένων θέσεων προς εφαρμογή, αλλά μάλλον ένα κείμενο για να μας δώσει την δυνατότητα να επικοινωνήσουμε και να ανοίξουμε τον διάλογο με συντρόφους-σσες, αλλά και για να μας δώσει τη δυνατότητα να έχουμε τουλάχιστον ένα κεντρικό ντοκουμέντο για εμάς τους ίδιους. Γιαυτό και οι “Θέσεις Εν κινήσει” είχαν μια αρχική μορφή που άλλαξε αρκετές φορές, αναθεωρήθηκε, εμπλουτίστηκε κλπ. Για την παραγωγή αυτού του κειμένου (που παραμένει ωστόσο σε μια μορφή σημειώσεων) έχουν γίνει αρκετές συναντήσεις και συζητήσεις με πάρα πολλά άτομα σε διαφορετικό τόπο και χρόνο. Η τελική του μορφή θα έρθει μέσα από αυτό το παιχνίδι της διαλεκτικής, ποιοτικά θα εμπεριέχει και τις δικές τους προσπάθειες να ολοκληρωθεί.
Θα έρθει κάποια και θα ρωτήσει: Τι νέο έχετε εσείς με ένα τέτοιο κείμενο; Έχουν γραφτεί τόσα άλλα από τόσες συλλογικότητες, οργανώσεις και περιοδικά. Και στην πραγματικότητα ίσως θα έχει δίκιο. Ωστόσο, ας αναρωτηθούμε πόσες συλλογικότητες στην Ελλάδα έχουν βάλει τα θέματα που έχουμε επιχειρήσει να ανοίξουμε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Πόσες συλλογικότητες τελικά έβαλαν μια συγκεκριμένη ανάλυση της ταξικής διαστρωμάτωσης του καπιταλιστικού σχηματισμού, μακρυά και απέναντι από το δίπολο Έθνος/Λαος – Άλλος που επιτίθεται μονάχα σε προσωπομορφοποιημένες μορφές της αξίας, δαιμονοποιεί τον Άλλο και βλέπει ως πηγή του κακού ένα αφηρημένο χρηματιστικό κεφάλαιο. Και όλα αυτά τα οποία ανοίγουν από αυτό το ζήτημα, την κριτική στον δομικό αντισημιτισμό, τον φετιχοποιημένο αντικαπιταλισμό, την συζήτηση για το κομβικό ζήτημα του Ολοκαυτώματος, ζητήματα προόδου – μη προόδου, την συζήτηση για τον ολοκληρωτισμό και την κριτική της ιδεολογίας. Ας αναρωτηθούμε πόσοι χώροι έβαλαν μπροστά τον αγώνα της μνήμης απέναντι στη Λήθη και τον αγώνα ενάντια στον ιστορικό αναθεωρητισμό, την κατανόηση του αντισημιτισμού, ιδίως από την αριστερά, με τις ιστορικά μεταβαλλόμενες ρυθμίσεις της καπιταλιστικής νεωτερικότητας ύστερα από το 1945
Η συνάντηση της μαρξικής υλιστικής κριτικής του καπιταλιστικού υπάρχοντος με την κριτική θεωρία είναι κάτι που δεν απασχολεί δυστυχώς πολλούς-ες σε αυτή τη συγκυρία. Αντίθετα συνεχίζει να υπάρχει ένας γενικός φετιχισμός του ακτιβισμού ομάδων που καλλιεργούν «συλλογικές αυταρχικές προσωπικότητες», της πράξης χωρίς απαραίτητα ένα βαθύ περιεχόμενο που καταλήγει πάντα σε επιφανειακές ιδεολογικές τοποθετήσεις του καπιταλιστικού υπάρχοντος. Γιαυτό το λόγο έχει νόημα να συζητήσουμε και να συνεννοηθούμε στο επίπεδο των θεωρητικών οριζόντων. Την πυξίδα μας. Την απόπειρα όχι μόνο να αποδεσμεύσουμε την Ουτοπία από το αρνητικό φορτίο που της αποδίδεται, αλλά να επιχειρήσουμε να εμπνεύσουμε οραματικά εκ νέου σε αυτό που οι συντηρητικές μορφές πολιτικής κριτικής αποκαλούν ως «Μεγάλα Αφηγήματα» του 20ου αιώνα.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να συνεχίσουμε την δική μας έρευνα ισότιμα για όλα τα ρεύματα των ιστορικών τάσεων που επικαλέστηκαν την πανανθρώπινη χειραφέτηση στον 19ο και 20αιώνα. Να ανεβάσουμε το επίπεδο και στη θεωρία και στη πράξη. Γιαυτό λοιπόν η συζήτηση για αυτά με βάση το πλαίσιο στις «Θέσεις Εν κινήσει» έχει νόημα. Αντί να θέτουμε τα ζητήματα με παγιωμένες απαντήσεις, καλύτερα είναι να ανοίξουμε και πάλι τα ερωτήματα.
Τι σημαίνει για εμάς Οργάνωση; Πως επικοινωνούμε; πως συμμετέχουμε σε εγχειρήματα και σε κοινωνικούς αγώνες; Πως θέλουμε να εκδίδουμε από εδώ και μπρος το έντυπο; τι εκδόσεις χρειαζόμαστε; Πως οργανώνουμε τις ομάδες μελέτης; Τι δράσεις κάνουμε; Τι σημαίνει για εμάς ανοιχτή κοινωνική απεύθυνση;
Οι σύντροφοι-σσες που πιστεύουν ότι πρέπει να ανοίξει ένας διάλογος για να ξεπεράσουμε ποιοτικά τα προβλήματα του παρόντος στο δικό μας εγχείρημα μπορούν να μας στείλουν κείμενα δημιουργικής κριτικής.
Σε κάθε περίπτωση για συμμετοχή στείλτε μας στο shadesmag@riseup.net
Shades online 
Leave a Reply