Όταν ένας Βρετανός ομοφυλόφιλος κομμουνιστής δημοσιογράφος έγραψε στον Στάλιν

Κ.Π.Δ.

«Φέρετε το κόμμα σας στον 21ο αιώνα», κάλεσε η Ακρίτα το ΚΚΕ (Αυγή, 15/2), κατηγορώντας το ως ομοφοβικό, κάτι που ισχύει, αν και τελευταία το κόμμα αυτό προσπαθεί-για να αποφύγει το πολιτικό, το ηθικό και το εκλογικό κόστος-να απαγκιστρωθεί από την αντιδραστική του τοποθέτηση, που το αυτοκαταδίκασε να είναι το μόνο κόμμα μαζί με τη Χ.Α. που δεν έδωσε ούτε μια ψήφο στο σύμφωνο συμβίωσης ατόμων του ιδίου φύλου. Όποιος θέλει μπορεί να βρει στο διαδίκτυο όλο τον διάλογο και τα πρόσωπα που μπλέχτηκαν άμεσα ή έμμεσα στην υπόθεση αυτή, όπου η κα Ακρίτα θα έπρεπε να είχε ασκήσει την κριτική της και στον ΣΥΡΙΖΑ και για τη δειλή του νομοθετική στάση ως κυβέρνηση στο ζήτημα αυτό αλλά και για την προσχηματική κατάθεση, ως αντιπολίτευση, σε αυτή τη Βουλή μιας καλύτερης πρότασης Νόμου, τη συζήτηση της οποίας όμως εδώ και 13 μήνες δεν επεδίωξε, θέλοντας κατά την πάγια τυχοδιωκτική και αντιφατική πρακτική του να τα έχει καλά με όλους.

«Αφήστε την κινεζική – σοβιετική φιλία να ζήσει για πάντα». Στα τέλη του 1949, ο Μάο ταξίδεψε στη Μόσχα για να συναντήσει για πρώτη φορά τον Στάλιν. Υπέγραψαν διμερή συνθήκη Φιλίας, Συμμαχίας και Αμοιβαίας Βοήθειας. Οι προπαγανδιστικές αφίσες που κατά την κομμουνιστική πρακτική ακολούθησαν (1950-1960), ήταν συχνά ακούσια ομοερωτικές

Είναι αξιοσημείωτο πάντως, πως μέσα στην πρώτη δεκαετία της εξουσίας που προέκυψε στη Ρωσία από την Επανάσταση του 1917, όλοι οι νόμοι που καταπίεζαν τις γυναίκες και τις σεξουαλικές μειονότητες καταργήθηκαν από τους Κομμουνιστές, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ποινικοποιούσαν τις αμβλώσεις και τη μοιχεία. Ήταν ένα γενναίο ξεκίνημα που μετά αυτοαναιρέθηκε στα πλαίσια των γνωστών αντιδημοκρατικών και απάνθρωπων μεθόδων άσκησης εξουσία που επικράτησαν.

Έτσι, το 1934 ο Στάλιν, ποινικοποίησε την ομοφυλοφιλία, κάτι που καταργήθηκε το 1993, από τον Μπόρις Γιέλτσιν και αναβίωσε από το καθεστώς Πούτιν. Για να υπάρχει δίκαιο μέτρο σύγκρισης η ομοφυλοφιλία ήταν τότε ποινικό αδίκημα στη Βρετανία, κάτι που το είχε πληρώσει το 1895 με διετή φυλάκιση και καταναγκαστικά έργα ο Όσκαρ Ουάιλντ και κάτι που 20 χρόνια μετά το Νόμο του Στάλιν, αδίκησε τόσο αχάριστα τον πατέρα της επιστήμης των υπολογιστών Άλαν Τούρινγκ, ο οποίος είχε στρατηγικής σημασίας προσφορά στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και διωκόμενος ποινικά αυτοκτόνησε το 1954!

Ένα μήνα μετά ο Στάλιν έλαβε μια επιστολή από τον Βρετανό κομμουνιστή δημοσιογράφο Χάρι Γουάιτ (Harry Whyte), που ρωτούσε διαμαρτυρόμενος αν μπορεί ένας ομοφυλόφιλος να γίνει μέλος του Κ. Κ.. Ο Γουάιτ γεννημένος σε εργατική οικογένεια του Εδιμβούργου το 1907, εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία δεκαέξι ετών για να ακολουθήσει καριέρα στη δημοσιογραφία, μια πολύ δύσκολη επιλογή για νέους της καταγωγής του. Η   Γενική Απεργία του 1926, συνέβαλε στην πολιτική ριζοσπαστικοποίησή του. Μέχρι το 1931, εντάχθηκε στο βρετανικό Κομμουνιστικό Κόμμα σύντομα του τον ζήτησαν από Moscow Daily News, την αγγλόφωνη εφημερίδα της Μόσχας. Δέχτηκε και στη Ρωσία συνδέθηκε αισθηματικά με έναν Ρώσο.

Aπό το γράμμα στον Στάλιν: «Πάντα πίστευα ότι ήταν λάθος να προωθείται το ξεχωριστό σύνθημα της χειραφέτησης των ομοφυλόφιλων της εργατικής τάξης από τις συνθήκες της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Πιστεύω ότι αυτή η χειραφέτηση είναι αδιαχώριστη από τον γενικό αγώνα για τη χειραφέτηση όλης της ανθρωπότητας από την καταπίεση ιδιωτική εκμετάλλευση». Το LGSM από το Ηνωμένο Βασίλειο, στο οποίο οι ομοφυλόφιλοι σοσιαλιστές υποστήριξαν την απεργία των ανθρακωρύχων, είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτής της αρχής στην πράξη / Εικόνα: simonm1965

Η επιστολή του συνειδητοποιημένου Μαρξιστή και ομοφυλόφιλου δεν ήταν μια τολμηρή ενέργεια. Οι τσάροι διεκδικούσαν τον τίτλο του πατερούλη, δεχόντουσαν επιστολές από τους υπηκόους τους και αυτή η όχι μόνο συμβολική αλλά συχνά και ουσιαστική παράδοση συνεχίστηκε και επί Στάλιν. Το γράμμα του Άγγλου ήταν πολύ σοβαρό και γεμάτο επιχειρήματα. Στάλθηκε σε μια εποχή που υπήρχαν δυο αντίθετες απόψεις στο Μπολσεβίκικο Κόμμα. Αυτή που θεωρούσε την ομοφυλοφιλία ως ένδειξη «αστικού εκφυλισμού» και η άλλη που όπως την εξέφρασε ο Γουάιτ, αλλά και η περίφημη πρωτοπόρος των δικαιωμάτων των γυναικών Αλεξάνδρα Kollontai, που πίστευε ότι η απελευθέρωση των ομοφυλοφίλων είναι μέρος του αγώνα για καθολική χειραφέτηση, ανάλογη με την μάχη των γυναικών στο καπιταλιστικό καθεστώς και των έγχρωμων φυλών που καταπιέζονται από τον ιμπεριαλισμό. Άλλωστε το ίδιο το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, σε βαθμό υπερβολής, ζητούσε την κατάργηση της οικογένειας ως προϊόντος της ταξικής κοινωνίας και την κατάργηση των νόμων κληρονόμησης οικογενειακής περιουσίας, κάτι που στη Δύση ρυθμίστηκε με φόρους κληρονομιάς.

Ο Γουάιτ επεσήμανε τις ταξικές διακρίσεις μεταξύ των ίδιων των ομοφυλοφίλων, υποστηρίζοντας ότι ήταν πολύ πιο εύκολο για τους εύπορους ομοφυλόφιλους να αποφύγουν τις διώξεις. Μάλιστα στο γράμμα του παρέπεμπε στην περίπτωση του γιού του Λόρδου και της Λαίδης Άστορ, καταδικάστηκε σε φυλάκιση τεσσάρων μηνών. Όμως οι Astors χρησιμοποίησαν τον πλούτο και την επιρροή τους για να καλύψουν την ιστορία, αν και διέρρευσε στα πλαίσια ενδομεγαλοαστικών ανταγωνισμών σε μια εφημερίδα που ανήκε σε κατασκευαστές μπύρας, οι οποίοι προσπάθησαν να δυσφημίσουν την οικογένεια Astor επειδή υποστήριζαν την ποτοαπαγόρευση. Ο Whyte επικαλέστηκε και τους Σωκράτη, Τσαϊκόφσκι και Μιχαήλ Άγγελο, ισχυριζόμενος. ότι οι ομοφυλόφιλοι έχουν κάποια κλίση στις Τέχνες και ότι το Κράτος μπορεί να επωφεληθεί καθώς πολλά μεγάλα δημιουργικά πρόσωπα στην Ιστορία ήταν ομοφυλόφιλοι.

Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς διάβασε την επιστολή και σχολίασε: «Ένας ηλίθιος και εκφυλισμένος». Αμέσως μετά, χρησιμοποιήθηκε ο δυστυχώς πρόθυμος να υπηρετήσει τυφλά το κόμμα κορυφαίος και διάσημος σοβιετικός συγγραφέας Μαξίμ Γκόρκι που έγραψε ένα άρθρο στην Πράβντα υπερασπιζόμενος το νέο Νόμο. Λίγο αργότερα, απογοητευμένος ο Γουάιτ εγκατέλειψε τη Σοβιετική Ένωση και διαγράφτηκε από το Κόμμα το 1935. Παρ’ όλα αυτά, οι πολιτικές του συμπάθειες παρέμεναν πάντα στην αριστερά.

Όταν ξέσπασε ο Ισπανικός Εμφύλιος υποστήριξε τις αντιφασιστικές δυνάμεις δουλεύοντας από το 1936 στην Ισπανική Επιτροπή Ιατρικής Βοήθειας και στη συνέχεια πήγε στο Μαρόκο για να εργαστεί για το Reuters, αν και ήταν υπό παρακολούθηση από τη βρετανική μυστική αστυνομία και δεν επιτρεπόταν να ταξιδέψει. Φαίνεται ότι συμφώνησε να κατασκοπεύει φασίστες που ζούσαν στην αφρικανική χώρα.

Στη δεκαετία του 1920, η Πετρούπολη έγινε η πρωτεύουσα της queer κουλτούρας. Oργανώθηκαν και κάποιοι γάμοι ανδρών. Η τελευταία εκδήλωση, που διοργάνωσε το 1921 κάποιος ναύτης Afanasy Shaur, ήταν προβοκατόρικη με την ελπίδα ότι καταγγέλλοντάς την στην Αστυνομία ως «ανεπαναστατική» θα πάρει προαγωγή. Όμως οι συμμετέχοντες δεν υπέστησαν καμία συνέπεια.

 Οι περιπέτειες του Whyte συνεχίστηκαν στο Βρετανικό Ναυτικό κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Αρχικά του αρνήθηκαν τη βίζα από τις σοβιετικές αρχές, κατάφερε να μπει στην ΕΣΣΔ ως Βρετανός στρατιώτης, εργαζόμενος ως κωδικοποιητής στις νηοπομπές της Αρκτικής. Μετά τον πόλεμο, παρέμεινε υπό παρακολούθηση από τη βρετανική μυστική Αστυνομία, γιατί εργάστηκε σε κομμουνιστικές εφημερίδες και σε έντυπα της αντισταλινικής Αριστεράς. Οι αξιωματικοί της Βρετανικής Υπηρεσίας Εσωτερικών Πληροφοριών Μ15MI5 που τον παρακολουθούσαν κατέγραψαν τη ροπή του στον αλκοολισμό, καθώς και την υποστήριξή του στον Στρατάρχη Τίτο μετά τη ρήξη του με τον Στάλιν το 1948.

Το 1950, μετακόμισε στην Τουρκία, πάλι ως ανταποκριτής του Reuters. Ήταν πιο εύκολο να ζήσει εκεί παρά στη Μ. Βρετανία επειδή, ως Βρετανός πολίτης, ήταν αδιάφορος για τις τουρκικές αρχές. Πέρασε την τελευταία δεκαετία της ζωής του στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη, σχετίστηκε με έναν Τούρκο και έμεινε μαζί του μέχρι το θάνατό του, που συνέβη ξαφνικά σε μια δεξίωση στην Κωνσταντινούπολη το 1960, σε ηλικία μόλις 53 ετών. Ενταφιάστηκε στο Προτεσταντικό νεκροταφείο της Κωνσταντινούπολης. και άφησε ολόκληρη την περιουσία του, μόλις μια αγγλική λίρα, στον άνθρωπο με τον οποίο πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Πηγές

https://www.marxist.com/letter-to-stalin-can-a-homosexual-be-in-the-communist-party.htm

https://blog.historicenvironment.scot/2018/02/scot-who-challenged-stalin/

https://www.thecollector.com/harry–whyte–gay–communist–writes–to–stalin–soviet–union/

https://rarehistoricalphotos.com/chinese–soviet–propaganda–posters/

https://www.amazon.com/Homosexual–Desire–Revolutionary–Russia–Civilization/dp/0226322343

https://storieswithshannen.wordpress.com/2020/06/16/half–hidden–histories–robert–gould–shaw–iii/