Για τα 70 χρόνια από την Διακήρυξη Ανεξαρτησίας του Ισραήλ

Η Διακήρυξη της ανεξαρτησίας. Στο βήμα ο Μπεν Γκιουρόν

«Το γεγονός ότι κανένα δυτικοευρωπαϊκό κράτος δεν στάθηκε ικανό να εξασφαλίσει την υπεράσπιση των στοιχειωδών δικαιωμάτων του εβραϊκού λαού και να τον προστατεύσει ενάντια στην βία των φασιστών δημίων, δικαιολογεί τους στόχους των Εβραίων για ίδρυση δικού τους κράτους. Θα ήταν άδικο να μην το λάβουμε υπ’ όψη αυτό και να αρνηθούμε στον εβραϊκό λαό το δικαίωμα να πραγματώσει αυτόν τον στόχο».

Δήλωση του πρεσβευτή της ΕΣΣΔ στα Ηνωμένα Έθνη, Αντρέι Γκρομίκο, 14/5/1947.

Σήμερα 14/5/2018 συμπληρώνονται 70 χρόνια από την Διακήρυξη Ανεξαρτησίας του Ισραήλ.

Επρόκειτο για μία ιστορική στιγμή, καθ’ όσον τα εδάφη του Ισραήλ ήταν σκλαβωμένα επί 20 αιώνες (!!!) και συγκεκριμένα από τoν πρώτο αιώνα πΧ μέχρι και το 1948 διαδοχικά στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στο Βυζάντιο, στο Ισλάμ, στους Ευρωπαίους Σταυροφόρους, ξανά στο Ισλάμ, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τέλος στην Βρετανική.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ στα πλαίσια του νεοϊδρυθέντος κράτους έδωσε για πρώτη φορά μετά από 20 αιώνες τη δυνατότητα στις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες (Ιουδαϊσμό, Χριστιανισμό, Μωαμεθανισμό) να συνυπάρξουν ειρηνικά στην πόλη σε πλαίσια πλήρους ανεξιθρησκίας και ελευθερίας της λατρείας, χωρίς τους αποκλεισμούς, τις διώξεις και τις σφαγές των προηγούμενων αιώνων. Συγχρόνως η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ την επαύριο του Ολοκαυτώματος ανέκοψε τα μαζικά αντισημιτικά πογκρόμ και τις διώξεις τις οποίες υφίσταντο οι Εβραίοι/ες στον ευρωπαϊκό χώρο από τον 12ο αιώνα μέχρι και το 1945.

Μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στη γη του Ισραήλ μέσα από απίστευτες ταλαιπωρίες, κακουχίες και περιπέτειες κατέφυγαν οι επιζώντες/-ήσασες του Ολοκαυτώματος, εν γένει το πιο φτωχό και κολασμένο κομμάτι του εβραϊκού πληθυσμού το οποίο είχε ενστερνισθεί το σιωνιστικό πρόταγμα και το οποίο αγωνίσθηκε από κοινού με τους Εβραίους/ες οι οποίοι/ες ήδη διέμεναν στα εδάφη τα οποία απελευθερώθηκαν.

Το εγχείρημα της ίδρυσης του ισραηλινού κράτους δέχθηκε την ηθική, υλική, πολιτική και διπλωματική στήριξη από την ΕΣΣΔ και την προοδευτική ανθρωπότητα της εποχής. Η ΕΣΣΔ ήταν η πρώτη χώρα η οποία αναγνώρισε επίσημα το Ισραήλ τρείς μόλις ημέρες μετά την Διακήρυξη. Η ΕΣΣΔ άλλαξε γραμμή απέναντι στο Ισραήλ μετά την στροφή του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ.

Αμέσως μετά την Διακήρυξη, το Ισραήλ δέχθηκε τη συντονισμένη πολεμική επίθεση της Αιγύπτου, της Ιορδανίας, της Συρίας, του Λιβάνου και του Ιράκ. Η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ κατόπιν της νικηφόρας έκβασης του πολέμου τον οποίο διεξήγαγε εναντίον της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και των αραβικών ελίτ, ήταν ένα από τα επιστεγάσματα της Αντιφασιστικής Νίκης, απόρροια του ότι ο Κόκκινος Στρατός νίκησε τον πόλεμο εναντίον του φασισμού και τερμάτισε το Ολοκαύτωμα. Αντίστοιχα, η νίκη του Ισραήλ συνετέλεσε στην ανατροπή της βρετανικής αποικιοκρατίας σε όλη την Μέση Ανατολή.

Aξίζει τέλος να σημειωθεί ότι για δεκαετίες η οικονομία του Ισραήλ υπό την κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος είχε εν πολλοίς σοσιαλιστικό προσανατολισμό στηριζόμενη στα κιμπούτς τα οποία είναι φορείς συλλογικής οργάνωσης της οικονομικής και κοινωνικής ζωής και τα οποία ακόμη υπάρχουν και αναπτύσσονται.

Όσοι σήμερα αρνούνται στο Ισραήλ το δικαίωμα να υπάρχει, είναι οι ίδιοι που εξισώνουν τον κομμουνισμό με τον ναζισμό και αρνούνται-σχετικοποιούν το Ολοκαύτωμα.