Η ακτιβίστρια Clara Shavelson ηγείται μποϊκοτάζ στα κρεοπωλεία της Νέας Υόρκης

Φωτογραφία: Η Clara Lemlich Shavelson (1886-1982) - Εβραία ακτιβίστρια, πρωτεργάτρια στην Διεθνή Ένωση Εργαζομένων Γυναικείων Ενδυμάτων και ιδρύτρια των Προοδευτικών Συμβουλίων Γυναικών, φορώντας πουκαμίσα και φούστα το 1910.

Μετάφραση becoming minority

---

27 Μαΐου, 1935

Στις 27 Μαΐου του έτους 1935, γυναίκες της Νέας Υόρκης, οργανωμένες ως η Αστική Επιτροπή Δράσης Ενάντια στο Υψηλό Κόστος Διαβίωσης, έφραξαν την είσοδο σε κρεοπωλεία απαιτώντας μείωση στην τιμή του κρέατος kosher (τα τρόφιμα Kosher πρόκειται για τρόφιμα που συμμορφώνονται με τους εβραϊκούς διατροφικούς κανονισμούς του kashrut, ένα σύνολο εβραϊκών διαιτητικών νόμων). Πεπεισμένες ότι οι χονδρέμποροι παρακρατούσαν κρέας από την αγορά με σκοπό να ανεβάσουν τις τιμές, οι σύζυγοι (γυναίκες) και οι μητέρες αποφάσισαν να μην αγοράσουν κρέας μέχρις ότου η τιμή του πέσει στα δέκα cents ανά λίβρα.

Το μποϊκοτάζ αυτό, καθοδηγούμενο από την έμπειρη οργανώτρια Clara Shavelson, ακόμα και αν αποτέλεσε απόηχο των μποϊκοτάζ που πραγματοποιήθηκαν στις αρχές του αιώνα με στόχο την μείωση των τιμών στα συγκεκριμένα κρέατα, διέσχισε θρησκευτικά και φυλετικά όρια. Ήταν το αποτέλεσμα μιας σπάνιας συνεργασίας μεταξύ του Ενωμένου Κομουνιστικού Συμβουλίου Γυναικών της Εργατικής Τάξης (UCWW) και μη κομουνιστικών γυναικείων ομάδων όπως γειτονικές λέσχες μητέρων, εκκλησιαστικές ομάδες και ομάδες μαύρων γυναικών.

Σε μια συνάντηση που εγκαλέστηκε από την UCWW, εξουσιοδοτημένες γυναίκες από όλες τις ομάδες δημιούργησαν ένα διεθνές δίκτυο απευθυνόμενο στο υψηλό κόστος διαβίωσης. Η πρώτη τους ενέργεια ήταν το μποϊκοτάζ των κρεοπωλείων στη Νέα Υόρκη. Ξεκινώντας από το Begun στο Brighton και το Coney Island, την ίδια ημέρα (27 Μαΐου), αποκλεισμοί κρεοπωλείων πραγματοποιούνταν έως το Manhattan. Μετά από πέντε ημέρες μποϊκοτάζ, η Αρχή του Λιανικού Εμπορικού Κώδικα Κρεάτων Kosher εκτίμησε ότι στην Νέα Υόρκη, τα δύο τρίτα των καταστημάτων που πουλούσαν κρέας kosher είχαν κλείσει ή δεν έκαναν δουλείες λόγω των αποκλεισμών. Ωστόσο, ακόμα και αν κύριος στόχος του χτυπήματος ήταν τα κρεοπωλεία κρέατος kosher, στην περιοχή του Harlem, γυναίκες προχώρησαν στον αποκλεισμό κρεοπωλείων που δε πουλούσαν κρέας kosher.

Έως τα μέσα Ιουνίου, τα χτυπήματα στα κρεοπωλεία είχαν μεγάλη επιρροή μιας και πάνω από χίλια καταστήματα μείωσαν την τιμή τους στο κρέας. Η επιτυχία όμως στην πόλη της Νέας Υόρκης δεν έδωσε τέλος στο εγχείρημα. Ως το τέλος του καλοκαιριού, γυναίκες πραγματοποίησαν μποϊκοτάζ κρεοπωλείων στο Detroit, το Chicago, τη Philadelphia, το St. Louis, την Indianapolis, το Denver, το Miami και αλλού. Εκτός από την Νέα Υόρκη, όπου ενεργές ήταν Εβραίες και Αφρο-αμερικάνες, χτυπήματα πραγματοποιήθηκαν από ποικίλες άλλες γυναικείες ομάδες. Σημαντικό είναι το γεγονός, ότι το χτύπημα οδήγησε σε νέες τακτικές. Για πρώτη φορά, ομάδες νοικοκυρών ταξίδεψαν στην πόλη της Washington D.C. για να ασκήσουν πίεση σε ομοσπονδιακούς αξιωματούχους. Τον Ιούλιο, η Shavelson οδήγησε μια ομάδα νοικοκυρών σε συνάντηση με τον υπουργό γεωργίας, Henry Wallace (υπουργός γεωργίας των Η.Π.Α. από το 1933 έως το 1940)· οι γυναίκες απαίτησαν να αναγκάσει τους χονδρέμπορους σε παύση της παρακράτησης κρέατος από την αγορά. Παρ’ όλο που ο υπουργός αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση της ομοσπονδίας με τις υψηλές τιμές δίνοντας τη δικαιολογία ενός μειωμένου αποθέματος, ένα νέο ανάχωμα για την εργατική τάξη και τον ακτιβισμό των γυναικών-καταναλωτριών είχε δημιουργηθεί.

Πηγή: New York Times, May 28, 1935; May 29, 1935; June 1, 1935; Annelise Orleck, Common Sense and a Little Fire (Chapel Hill, 1995).

---

becomingminority@riseup.net